Suplement diety ANRY-T – krzem
„Rolę krzemu w żywym organizmie najlepiej rozpoznało dwóch genialnych Polaków. Jeden, prof. Włodzimierz Sedlak (teoretyk, biolog, filozof ) do którego spisanych przemyśleń często sięgałem i sięgam. Drugi zaś to dr Anatol Rybczyński lekarz, onkolog – chirurg, pragmatyk i praktyk, autor książki „Wygrać z rakiem”
Obaj Ci uczeni różnymi drogami (nie znając się wzajemnie) doszli do tego samego. Odkryli i zrozumieli szczególną rolę krzemu w żywym organizmie. Prof. Sedlak jako biolog i filozof interesował się krzemem od początku swej naukowej drogi. Jego pierwsza dysertacja nosi bowiem tytuł: „Rola krzemu w ewolucji biologicznej życia”.
„Homo elektronicus” to już późniejsza koncepcja prof. Sedlaka genialnie łącząca, a raczej dokonująca syntezy elektroniki i biologii życia. Profesor rozumiał technologię elektroniki i przez analogie odkrył i zrozumiał „podobną” rolę krzemu w bioelektronice żywego organizmu.
Krzem spełnia wybitną rolę w energoinformacyjnych polach organizmu. To właśnie od metabolizmu krzemu zależy funkcjonowanie tzw. matrycy energetycznej – energetycznego wzorca organizmu. Każdy bowiem organizm ma wbudowany w siebie swój „organizm krzemowy”, swoją matrycę. Ta matryca zaś pośredniczy między organizmem, a przestrzenią którą posiada – jak wiemy – strukturę energogeometryczną. Nic zatem dziwnego, że większość kamieni szlachetnych to głównie krzemiany i glinokrzemiany o różnej strukturze przestrzennej i wyjątkowych właściwościach energetycznych. Wyjątkowych, bo wynikających z rezonu struktury przestrzeni ze strukturą związków krzemu.
Doktor Rybczyński – onkolog chirurg, pragmatyk, praktyk nie mogąc się pogodzić z nieuleczalnością chorób nowotworowych zaczął badać tkanki nowotworowe „na własną rękę”. Czynił to konsekwentnie przez bardzo wiele lat.
Wprowadzenie krzemu do organizmu- znacznie poprawia zdrowie człowieka, to znaczy jakość jego organizmu. Jeśli we krwi brakuje krzemu , zmniejsza się jego zawartość w ściankach naczyń krwionośnych. Krzem zapewniający elastyczność ścianek naczyń i odpowiadający za komunikację z mózgiem dotyczącą rozszerzania i zwężania naczyń, jest zastępowany przez wapń. Właśnie zastępowanie krzemu wapniem powoduje ,że naczynia stają się twarde i nie „słyszą” poleceń mózgu. Dzieje się tak, ponieważ tylko krzem jest w stanie odbierać je i przetwarzać. Wapń wnika w ścianki naczyń, co prowadzi do ich zwapnienia. Na twardych wypustkach wapnia wystających z naczyń krwionośnych zaczyna osiadać cholesterol. Z powodu niedoboru krzemu cholesterol nie jest przyswajany i wykorzystywany do tworzenia zrębu nowych komórek.
Najaktywniejszymi i najbardziej groźnymi pożeraczami krzemu w organizmie człowieka są pasożyty, grzyby i pleśnie. Rozmnażając się w ogromnych ilościach ,zasiedlają praktycznie wszystkie tkanki ludzkiego organizmu. Pasożyty – tasiemce, nicienie, przywry, bakterie, grzyby i pleśnie wykorzystują nasze organy i krew jako środowisko zamieszkania i budulec. Aby przekazać potomstwu informacje na temat swojego gatunku, pasożyty potrzebują krzemu, który –będąc pierwiastkiem o właściwościach piezoelektrycznych –zdolny jest do przetwarzania energii
Pożerając krzem w ogromnych ilościach pasożyty znacznie zmniejszają jego ilość w organizmie gospodarza. Ulega przy tym upośledzeniu funkcja przekazywania informacji z mózgu do ciała i organizm traci kontrolę nad funkcjami życiowymi . Zamiast zdrowego ekologicznego porządku, powstaje chaos. Krzem to monojonowa jednostka strukturalna łącząca mózg z ciałem, gdy krzemu w organizmie jest zbyt mało, praca połączeń jest zakłócona. Rezultatem jest choroba.
Około 70 pierwiastków nie jest przyswajalnych, jeśli brakuje krzemu. Zaburzenie wymiany krzemu i dieta bez soli wywołuje u dzieci anemię, osteomalację (rozmiękanie kości) , wypadanie włosów, choroby stawów, gruźlicę, cukrzycę, paciorkowcowe zapalenia skóry oraz kamienie w wątrobie i w nerkach . Krzem jest drugim po tlenie najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem na Ziemi. Znajduje się w licznych krzemianach oraz wszystkich żywych organizmach. Krzem posiada pierwszorzędne znaczenie dla organizmu człowieka w zakresie regeneracji tkanek, odporności na szkodliwe czynniki środowiska, a także wewnętrzne patogeny, w tym nowotwory. Pierwszym, który zwrócił uwagę na biologiczne znaczenie krzemu oraz zachowanie homeostazy ludzkiego organizmu, był profesor Włodzimierz Sedlak.
Brak ocen tego produktu.