Miodunka Plamista na problemy dróg oddechowych Skomentuj

Dym, pył, chemikalia w powietrzu i wszystkie inne czynniki otoczenia, które przyczyniają się do problemów dróg oddechowych. Jak zapewnić sobie ochronę? Ostatnio pisałem o podbiale, ciągnijmy więc temat dalej, czas na miodunkę (Miodunka Plamista – Pulmonaria officinalis). Nasza cudowna roślinka porasta tereny Europy południowej i środkowej, tak więc jak widać jesteśmy w idealnym położeniu. Miodunka ma kwiaty fioletowe, różowe, purpurowofioletowe, różowawo-czerwone, a nawet niebieskie, zależnie od fazy rozwoju kwiatu i odczynu podłoża. Barwnik w kwiecie miodunki zmienia barwę zależnie od kwasowości, tak jak barwnik z czerwonej kapusty (antocyjany). Do celów leczniczych zbiera się od marca do maja górne kwitnące części pędów wraz z liśćmi odziomkowymi. Plony suszymy w temperaturze 35 stopni C i tak oto otrzymujemy ziele miodunki plamistej – Herba Pulmonariae.

Spoglądając do wnętrza miodunki widzimy całe bogactwo leczniczych substancji: krzemionka częściowo rozpuszczalna w wodzie, garbniki, alantoiny, saponina, flawonoidy, kwasy organiczne, związki śluzowe i sole mineralne. Niegdyś stosowana powszechnie w medycynie ludowej przeciw chrypce, katarowi bronchialnemu, ropnym cierpieniom płucnym oraz dolegliwościom żołądka. Kiedyś miodunka była nazywana płucnikiem lekarskim, zgodnie z nazwą łacińską Pulmonaria (pulmones – płuca). Jak sama nazwa wskazuje wyciągi uzyskane z miodunki były stosowane w leczeniu chorób układu oddechowego. Najczęściej miesza się je z innymi ziołami rozrzedzającymi śluz, takimi jak podbiał i babka.

Doustnie preparaty z miodunki można wykorzystać w leczeniu nieżytu i zakażeń układu oddechowego. W przypadku leczenia schorzeń układu oddechowego miodunka współpracuje z podbiałem, poziewnikiem, przytulią, żywokostem, ślazem, prawoślazem, babką płesznik, babką szerokolistną lub wąskolistną, omanem, hyzopem, kopytnikiem, malwą, arcydzięglem, anyżem, tymiankiem, cząbrem, mydlnicą, lebiodką i fiołkiem wonnym lub trójbarwnym.

Wodne wyciągi z ziela miodunki – Herba Pulmonariae działają wykrztuśnie, osłaniająco, przeciw wysiękowo, przeciwkrwotocznie, wzmacniająco, przyśpieszają gojenie ognisk gruźliczych i ran na skórze oraz błonach śluzowych. Jest to surowiec o działaniu ściągającym, moczopędnym, przeciwkamiczym i „czyszczącym krew”.

Przetwory…

Odwar z ziela: dwie łyżki ziela zalewamy dwiema szklankami ciepłej wody.
Doprowadzamy do wrzenia i łagodnie gotujemy przez 10 minut pod przykryciem.
Odstawiamy na około 5 minut i przecedzamy wlewając do termosu.
Pijemy 1/3 do 2/3 szklanki kilka razy dziennie po posiłkach.
Odwar posiada wyżej wymienione właściwości lecznicze.

Zioła wykrztuśne: zmieszać po 20 g ziela miodunki, ziela bluszczyka kurdybanka, ziela krwawnika oraz liści podbiału.
Zalewamy dwie łyżki ziół 0,5 l wody gorącej, ogrzewamy do wrzenia i gotujemy łagodnie pod przykryciem 5-10 min.
Odstawiamy na 15 min i następnie przecedzamy.
Pijemy małymi łykami 1/2 – 2/3 szklanki 3-4 razy dziennie między posiłkami przy kaszlu, zapaleniu gardła oraz chrypce.

Zioła płucne: należy zmieszać po 25 g ziela miodunki, skrzypu, poziewnika, rdestu ptasiego i liści babki.
Zalewamy jedną łyżkę mieszanki dwiema szklankami wody zimnej, ogrzewamy do wrzenia i gotujemy łagodnie pod przykryciem 15 min.
Odstawiamy na kolejne 15 min i przecedzamy.
Pijemy 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki między posiłkami jako środek pomocniczy w różnych postaciach gruźlicy oraz zmniejszający szkodliwe działanie chemioterapeutyków przeciwprątkowych.

Ostatnimi czasy miodunka stała się jakby tematem wymarłym, przywracamy modę na ziołolecznictwo! Rośnie w większości ogrodów, dostępna dla każdego, niestety mało kto jest świadomy bogactw jakie ma tuż pod nosem. Wystarczy spojrzeć na poprzednie pokolenia, które stosowały te metody, pełny wigor, zdrowie, siła i długa żywotność. My sytuację mamy nieco utrudnioną przez postęp, zanieczyszczenie powietrza i przetworzoną żywność. Nie ładujmy w siebie pastylek z aspartamem i innymi rakotwórczymi związkami, najwyższy czas wrócić do źródła.

A. Sz.